یافته های کلیدی در مورد دین در هند

جمعیت انبوه هند متنوع و همچنین مذهبی هستند. نه تنها بیشتر هندوها، جین‌ها و سیک‌های جهان در هند زندگی می‌کنند، بلکه خانه یکی از بزرگترین جمعیت مسلمانان جهان و میلیون‌ها مسیحی و بودایی است.

گزارش جدید مرکز تحقیقاتی پیو، بر اساس نظرسنجی چهره به چهره از 29999 بزرگسال هندی که بین اواخر سال 2019 و اوایل سال 2020 - قبل از همه‌گیری کووید-19 انجام شده است - نگاهی دقیق‌تر به هویت مذهبی، ملی‌گرایی و تساهل در جامعه هند دارد. این نظرسنجی توسط مصاحبه کنندگان محلی به 17 زبان انجام شد و تقریباً تمام ایالت ها و قلمروهای اتحادیه هند را پوشش داد. در اینجا یافته های کلیدی این گزارش آمده است.

هندی‌ها برای تساهل مذهبی ارزش قائل هستند، اگرچه از نظر مذهبی نیز زندگی جدا از هم دارند. در سراسر کشور، اکثر مردم (84٪) می گویند که برای "واقعاً هندی" بودن، احترام به همه ادیان بسیار مهم است. هندی ها نیز در این دیدگاه متحد هستند که احترام به ادیان دیگر بخش بسیار مهمی از معنای عضویت در جامعه مذهبی خود است (80%). مردم در هر شش گروه اصلی مذهبی اکثراً می گویند که در انجام اعتقادات خود بسیار آزاد هستند و اکثر آنها می گویند که افراد سایر ادیان نیز در انجام دین خود بسیار آزاد هستند.

اما تعهد هندی ها به تساهل با ترجیح قوی برای جدا نگه داشتن جوامع مذهبی همراه است. برای مثال، هندی‌ها عموماً می‌گویند که با اعضای گروه‌های مذهبی دیگر اشتراک زیادی ندارند، و اکثریت بزرگ در شش گروه اصلی می‌گویند دوستان نزدیکشان عمدتاً یا به طور کامل از جامعه مذهبی خودشان آمده‌اند. این نه تنها برای 86٪ از جمعیت بزرگ هندو هند، بلکه برای گروه های کوچکتر مانند سیک ها (80٪) و جین ها (72٪) صادق است.

علاوه بر این، تقریباً دو سوم هندوها می گویند جلوگیری از ازدواج زنان هندو (67٪) یا مردان هندو (65٪) با سایر جوامع مذهبی بسیار مهم است. حتی سهم بیشتری از مسلمانان مخالف ازدواج بین مذهبی هستند: 80 درصد می گویند جلوگیری از ازدواج زنان مسلمان خارج از مذهبشان بسیار مهم است و 76 درصد می گویند جلوگیری از ازدواج مردان مسلمان بسیار مهم است.

برای بسیاری از هندوها، هویت ملی، مذهب و زبان ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. نزدیک به دو سوم هندوها (64 درصد) می گویند هندو بودن بسیار مهم است تا واقعاً هندی باشد. در میان هندوهایی که می گویند هندو بودن برای هندی بودن بسیار مهم است، 80 درصد نیز می گویند هندی صحبت کردن برای هندی بودن واقعاً مهم است.

بیشتر هندوها در هند می گویند هندو بودن، توانایی صحبت به هندی برای «واقعی» هندی بودن بسیار مهم است.
هندوهایی که به شدت هویت هندو و هندی را به هم مرتبط می‌کنند، تمایل شدیدی برای جداسازی مذهبی دارند. به عنوان مثال، 76 درصد از هندوهایی که می‌گویند هندو بودن برای هندی بودن بسیار مهم است، احساس می‌کنند که جلوگیری از ازدواج زنان هندو با مذهب دیگری بسیار مهم است. در مقایسه، 52 درصد از هندوها که اهمیت کمتری به نقش هندوئیسم در هویت هندی می دهند، این دیدگاه را در مورد ازدواج های مذهبی مذهبی دارند.

علاوه بر این، هندوها در شمال (69٪) و بخش مرکزی (83٪) کشور بسیار بیشتر از هندوها در جنوب (42٪) به طور قوی هویت هندو را با هویت ملی مرتبط می کنند. مناطق شمالی و مرکزی با هم «کمربند هندی» کشور را می‌پوشانند، جایی که هندی، یکی از ده‌ها زبان رایج در هند، رایج‌ترین زبان است. اکثریت قریب به اتفاق هندوها در این مناطق هویت هندی را قویاً با توانایی صحبت به زبان هندی پیوند می دهند.

در میان هندوها، دیدگاه‌های هویت ملی با سیاست همراه است. حمایت از حزب حاکم بهاراتیا جاناتا (BJP) در میان هندوهایی که هویت مذهبی و زبان هندی خود را با هندی بودن واقعاً مرتبط می دانند، بیشتر است. در انتخابات ملی 2019، 60 درصد از رای دهندگان هندو که فکر می کنند هندو بودن و هندی بودن واقعاً هندی بودن بسیار مهم است، به BJP رأی دادند، در حالی که 33 درصد در میان رای دهندگان هندو که نسبت به هر دو جنبه احساس کمتری دارند. از هویت ملی این دیدگاه‌ها همچنین به حمایت منطقه‌ای از BJP اشاره می‌کنند که در بخش‌های شمالی و مرکزی کشور بسیار بیشتر از جنوب است.

قوانین رژیم غذایی در هویت مذهبی هندی ها نقش اساسی دارد. هندوها به طور سنتی گاوها را مقدس می‌دانند، و قوانین مربوط به ذبح گاو اخیراً در هند یک نقطه عطف بوده است. تقریباً سه چهارم هندوها (72 درصد) در هند می گویند که اگر یک فرد گوشت گاو بخورد نمی تواند هندو باشد. این بیشتر از سهم هندوهایی است که می گویند اگر کسی به خدا اعتقاد نداشته باشد (49٪) یا هرگز به معبد نرود (48٪) نمی تواند هندو باشد.

به همین ترتیب، سه چهارم مسلمانان هند (77٪) می گویند که یک شخص اگر گوشت خوک بخورد نمی تواند مسلمان باشد، که بیشتر از سهمی است که می گویند یک شخص اگر به خدا اعتقاد نداشته باشد (60٪) یا هرگز مسلمان نمی شود. حضور در مسجد (61%).

 

مسلمانان طرفدار دسترسی به دادگاه های مذهبی خود هستند. از سال 1937، مسلمانان هند این گزینه را داشتند که پرونده‌های خانوادگی و ارثی را در دادگاه‌های رسمی رسمی اسلامی، موسوم به دارالقازا، حل و فصل کنند. این دادگاه‌ها توسط قضات مذهبی معروف به قاضی نظارت می‌شوند و بر اساس اصول شریعت فعالیت می‌کنند، اگرچه تصمیمات آنها از نظر قانونی لازم‌الاجرا نیست.

این که آیا مسلمانان باید به دادگاه‌های دینی خود مراجعه کنند یا نه، موضوعی است که به شدت مورد بحث است. این نظرسنجی نشان می‌دهد که سه‌چهارم مسلمانان (۷۴ درصد) از دسترسی به سیستم موجود دادگاه‌های اسلامی حمایت می‌کنند، اما پیروان سایر ادیان به احتمال بسیار کمتری از دسترسی مسلمانان به این سیستم دادگاه جداگانه حمایت می‌کنند.

مسلمانان بیشتر از هندوها می گویند که تقسیم سال 1947 که ایالت های جداگانه هند و پاکستان را ایجاد کرد به روابط هندو و مسلمانان آسیب زد. بیش از هفت دهه پس از تقسیم شبه قاره هند به هند با اکثریت هندو و پاکستان با اکثریت مسلمان در پایان حکومت استعماری بریتانیا، دیدگاه غالب در میان مسلمانان هند این است که تقسیم شبه قاره چیز بدی برای روابط هندو و مسلمانان است. (48%). فقط از هر ده مسلمان سه نفر می گویند این چیز خوبی بود.

هندوها، با این حال، در جهت مخالف متمایل هستند: 43٪ از هندوها می گویند تقسیم برای روابط هندو و مسلمانان مفید است، در حالی که 37٪ می گویند که این تقسیم مضر است. سیک‌ها که سرزمین تاریخی پنجاب آن‌ها توسط تقسیم‌بندی تقسیم شد، حتی بیشتر از مسلمانان می‌گویند که این رویداد برای روابط هندو و مسلمانان بد بوده است: دو سوم سیک‌ها (66%) این موضع را دارند.

بیشتر هندی ها می گویند جلوگیری از ازدواج افراد خارج از کاستشان بسیار مهم است
نظام کاست هند، یک سلسله مراتب اجتماعی باستانی که ریشه در نوشته های هندو دارد، همچنان جامعه را در هم می شکند. صرف نظر از اینکه هندو، مسلمان، مسیحی، سیک، بودایی یا جین هستند، هندی ها تقریباً به طور جهانی با یک کاست شناسایی می شوند. اعضای گروه‌های طبقه پایین از نظر تاریخی با تبعیض و فرصت‌های اقتصادی نابرابر مواجه بوده‌اند، اما این نظرسنجی نشان می‌دهد که اکثر مردم - از جمله اکثر اعضای کاست پایین - می‌گویند که تبعیض طبقاتی زیادی در هند وجود ندارد. قانون اساسی هند تبعیض مبتنی بر کاست، از جمله غیرقابل لمس بودن را ممنوع می‌کند، و در دهه‌های اخیر دولت سیاست‌های توسعه اقتصادی مانند صندلی‌های رزرو شده در دانشگاه‌ها و مشاغل دولتی را برای اعضای برخی از جوامع طبقه پایین‌تر وضع کرده است.

با این حال، اکثریت بزرگی از هندی ها به طور کلی (70٪) می گویند که اکثر یا همه دوستان نزدیک آنها در کاست خود مشترک هستند. همانطور که آنها به ازدواج های بین مذهبی اعتراض دارند، سهم بزرگی از هندی ها (64٪) می گویند جلوگیری از ازدواج زنان در جامعه خود با سایر کاست ها بسیار مهم است و تقریباً همان سهم (62٪) می گویند که متوقف کردن آن بسیار مهم است. مردان در جامعه خود از ازدواج با کاست های دیگر. این ارقام فقط در بین کاست های مختلف متفاوت است.

تغییر مذهب در هند نادر است. هندوها به همان اندازه که از دست می دهند مردم را به دست می آورند. تبدیل افراد متعلق به طبقات پایین تر از هندوئیسم به ادیان دیگر، به ویژه مسیحیت، در هند مورد مناقشه بوده است و برخی از ایالت ها قوانینی علیه مذهب دینی دارند. با این حال، این نظرسنجی نشان می‌دهد که تغییر مذهبی تأثیر کمتری بر اندازه گروه‌های مذهبی دارد. در سرتاسر هند، 98 درصد از پاسخ دهندگان در نظرسنجی هنگامی که از آنها خواسته می شود دین فعلی خود و به طور جداگانه دین دوران کودکی خود را شناسایی کنند، پاسخ یکسانی را می دهند.

هندوها به همان اندازه مردم را به دست می آورند که از طریق تغییر مذهبی از دست می دهند
یک الگوی کلی ثبات در سهم گروه های مذهبی با تغییر خالص کمی از حرکت به داخل یا خارج از اکثر گروه های مذهبی همراه است. به عنوان مثال، در میان هندوها، هر تبدیلی به خارج از گروه با تبدیل شدن به گروه مطابقت دارد: 0.7٪ از پاسخ دهندگان می گویند که آنها هندو بزرگ شده اند اما اکنون به عنوان چیز دیگری شناخته می شوند و تقریباً همان سهم (0.8٪) می گویند که آنها بزرگ نشده اند. هندو اما اکنون به عنوان هندو شناخته می شوند. با این حال، برای مسیحیان، برخی سودهای خالص از تغییر دین وجود دارد: 0.4٪ از پاسخ دهندگان به نظرسنجی هندوهای سابق هستند که اکنون مسیحی هستند، در حالی که 0.1٪ مسیحی بزرگ شده اند اما از آن زمان مسیحیت را ترک کرده اند.

بیشتر هندی ها به خدا اعتقاد دارند و می گویند دین در زندگی آنها بسیار مهم است. تقریباً همه هندی ها می گویند که به خدا ایمان دارند (97٪) و تقریباً 80٪ از مردم در اکثر گروه های مذهبی می گویند که کاملاً از وجود خدا مطمئن هستند. استثنای اصلی بودایی ها هستند که یک سوم آنها می گویند که به خدا اعتقاد ندارند. (ایمان به خدا در آموزه های بودایی محوری نیست.)

هندی‌ها همیشه درباره ماهیت خدا موافق نیستند: بیشتر هندوها می‌گویند خدای واحد با مظاهر متعدد وجود دارد، در حالی که مسلمانان و مسیحیان به سادگی می‌گویند: «فقط یک خدا وجود دارد». اما در تمام ادیان اصلی، اکثریت قریب به اتفاق هندی ها می گویند که مذهب در زندگی آنها بسیار مهم است و بخش قابل توجهی از هر گروه مذهبی نیز روزانه نماز می خوانند و طیفی از مناسک مذهبی دیگر را رعایت می کنند.

گروه‌های مذهبی هند چندین آیین و عقاید مذهبی مشترک دارند. گروه‌های اقلیت هندی پس از نسل‌ها در کنار هم زندگی می‌کنند و اغلب به اعمال یا عقایدی می‌پردازند که بیشتر با سنت‌های هندو مرتبط است تا سنت‌های خودشان. به عنوان مثال، بسیاری از زنان سیک (29٪)، مسیحی (22٪) و مسلمان (18٪) در هند می گویند که باندی می پوشند - علامتی که اغلب زنان متاهل روی پیشانی می پوشند - حتی اگر بیندی منشأ هندو داشته باشد. در همین حال، مسلمانان در هند به اندازه هندوها به کارما اعتقاد دارند (هر کدام 77٪) و 54٪ از مسیحیان هندی معتقدند.

برخی از اعضای اکثریت جامعه هندو، جشن‌های مسلمانان و مسیحیان را جشن می‌گیرند: 7 درصد هندوهای هندی می‌گویند که جشن عید مسلمانان را جشن می‌گیرند و 17 درصد کریسمس را جشن می‌گیرند.